นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
FIC KHR (D18) FULL MOON ) ประกายแสงแห่งดาบ
ในสมัยหนึ่งที่ยุคสมัยยังไม่เจริญ การสื่อสารยังไม่เจริญ และยุคสมัยในเรื่องนี้เป็นยุคนินจา
ผู้เข้าชมรวม
3,354
ผู้เข้าชมเดือนนี้
13
ผู้เข้าชมรวม
3.35K
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 20 ต.ค. 61 / 12:27 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Fic khr d18 Full moon ประกายแสงแห่งดาบ
เรือนร่างอันสวยงามมักซ่อนอันตรายไว้ภายใน
ร้อยมือสัมผัสครอบครอง จบลงด้วยพิษร้ายเสมอ
-------------------------------------------------
“หลังจากนี้ข้าจะนำเจ้าไปอยู่เรือนคณิกา เจ้าต้องคอยปรนนิบัติแขกที่มาหากเจ้าอยากมีข้าวและยาที่ดีๆกิน”
“เคียวยะ”
“ขอรับ” บรรยากาศรอบๆเริ่มเปลี่ยนไปจนเด็กหนุ่มรู้สึกได้
“อยู่กับข้านะ”
ความเงียบเข้าปกคลุมทันทีที่วาจานั้นได้เอ่ยออกมา ดวงตาสีนิลหลุบต่ำลงราวกับรู้สึกผิด ดวงหน้าสวยหันไปทางอื่นทันทีที่ได้ยิน
“เคียวยะ...” เสียงทุ้มนั้นแผ่วลงราวกับรู้สึกผิด
“ไม่ได้....”
“ทำไมกันละ? ทำไมไม่ได้? เคียวยะเจ้าบอกข้าที”
โคจิโร่ยื่นแขนมาโอบเอวของร่างบางเอาไว้พร้อมดึงเข้าหาตัวเอง ปลายจมูกกดลงที่กลุ่มผมสีดำ
“ข้าเป็นคณิกา....ไม่สามารถรักใครได้...”
“ไม่ เคียวยะ...ไม่เกี่ยวเลย ไม่ว่าเจ้าเป็นอะไรข้าก็รักเจ้า”
“ปล่อยข้าเถอะขอรับ” คำเอ่ยขอนั้นแผ่วเบาแต่อีกคนก็รู้สึกได้ รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายกำลังสั่นเหมือนจะร้องไห้ออกมา
“ไม่ร้องนะคนดี”
ปลายนิ้วจับคางมนไว้และหันเข้าหาตัวเองพร้อมกดจูบลงที่หน้าผาก มือหนาเช็ดน้ำตาของคนตรงหน้าอย่างแผ่วเบา
“ไม่ว่าเจ้าจะเป็นอะไรข้าก็รักเจ้า”
“ฮึก....ฮึก...”
“ได้โปรดอย่าจากข้าไปเลย...”
ถ้อยคำนี้ราวกับเป็นคำวอนขอ เขาเป็นข้าหลวงชั้นสูงในวังไม่เคยเอ่ยวอนขอใครเช่นนี้มาก่อน มือหนาเปลี่ยนมาเป็นรั้งกอดกายบางแนบแน่น
“ได้โปรด เคียวยะ”เสียงทุ้มกระซิบข้างหู
“อย่าจากข้าไปเลย”
------------------
“ชีวิตนี้ข้าคงอยู่แค่นี้ เป็นได้แค่คณิกาที่มีหน้าที่ทำให้แขกได้เสพสุขจากเนื้อกายของข้าขอรับ”
ดวงตาสีนิลหลบสายตาของผู้เป็นนายที่จ้องมา ข้าสู้สายตานั่นไม่ได้ ข้ากลัว กลัวที่จะผิดหวังอีกครา กลัวที่จะรับแรงเจ็บปวดไม่ไหว จนสิ้นใจไปเสียก่อน
“เคียวยะ”
“ข้ารู้ว่าท่านอาจมีใจให้ข้า ท่านดีโน่แต่กายข้ามันแปดเปื้อนขอรับ”
เสียงเรียบยังคงพูดอย่างเรียบๆเหมือนคนใจเย็นแต่ตามจริงเค้ารู้สึกแย่มาก แย่มากที่ต้องจำใจปฏิเสธทางอ้อมแบบนี้ อยากพูดใจจะขาดว่าอยากรัก อยากอยู่แบบนี้ตลอดไป เพราะข้ามีความสุขที่จะอยู่กับท่าน
“ท่านควรจะเลือกคนที่เหมาะสม มากกว่าข้านะ”
คำพูดเรียบๆนั้นทำเอาคนที่อายุมากกว่าถึงกับสะอึก ความอัดอั้นเพิ่มทวีคูณอย่างรวดเร็วจนจุกในอกแทบทะลักออกมาเป็นเลือด
“ข้าเสียใจท่านดีโน่ แต่ท่านสูงส่งและตัวข้านั้นต่ำต้อย เราไปกันไม่ได้หรอกขอรับ”
“เคียวยะ”
“ข้าขอร้อง ท่านเลิกรักข้าเสียเถอะ”
--------------------------------------
เรื่องนี้เป็นช่วงรีวิวแล้วค่า เนื้อเรื่องตอนนี้ลงตอนที่ 14 แล้วที่เว็บเด็ก-ดี แต่เนื้อเรื่องในเด็กดีมีรีวิวด้วยค่าเพราะยูกิจะทำเป็นรวมเล่มค่ะ เรื่องนี้มีสองภาคของยูกิเป็นภาคแรก ภาคที่ 2 เป็นของ aly ค่า ยูกิมีแพลนที่จะทำเป็นเล่ม
***ติดตามเพจได้ที่นี่
https://web.facebook.com/nattidaksmahisuan/?modal=admin_todo_tour
ผลงานอื่นๆ ของ เมียวโดอิน ยูกิ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เมียวโดอิน ยูกิ
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น